«عقرب ها موجودات شگفت انگیز و البته خطرناکی هستند که همیشه کنجکاوی بشر را برانگیخته اند. این کنجکاوی ها در مورد اینگونه از بندپایان خاص، باعث شده محققان به نتایج باورنکردنی در مورد این جانور دست پیدا کنند. قبل از هر چیز بهتر است در مورد مقاومت عقرب بگوییم. عقرب ها تنها موجوداتی هستند که اشعه رادیواکتیو تاثیری بر آنها ندارد!
در کنار این دو گونه، سه گونه کژدم خطرناک هم در خوزستان زندگی می کنند که تا به حال مرگ بر اثر گزش های مرگبار آنها بسیار گزارش شده است. عقرب های خوزستان بالاترین میزان گزیدن را در دنیا به خود اختصاص داده اند. (همی سکورپیوس لپتوروس) یکی از آنهاست. عقربی که زرد رنگ است و جثه کوچکی دارد. در خوزستان به آنها «گادیم» می گویند. نرهای گادیم خطرناکترند. آنها به خاطر دم بلندشان به راحتی می توانند سم خود را وارد بدن قربانی کنند.
عقرب؛ موجودی در همه مکان ها
عقرب حرکت نمی کند مگر اینکه بخواهد شکمش را سیر کند. این موجود، شب ها به دنبال شکار است. عقرب ها از پاهای بلند جلویی خود برای پیدا کردن غذا استفاده می کنند و بعد از یافتن طعمه، آن را به وسیله چنگال های شان می گیرند. این شکارچیان کوچک، سم کشنده خود را از طریق نیش که در انتهای دم آنها وجود دارد، به شکار خود تزریق می کنند.»
صرفه جویی در سم
با اینکه عقرب های استان خوزستان دارای بالاترین میزان غلظت سم هستند اما با اینحال، ویژگی خاصی در عقرب ها وجود دارد که کمی از این نگرانی ها را برطرف می کند. «خوشبختانه عقرب ها برای خرج کردن سم شان کمی محتاط هستند. باید گفت حتی خطرناکترین عقرب ها هم هنگام گزش انسان معمولا تمامی سم خود را تزریق نمی کنند چرا که عقرب در مصرف سم صرفه جویی می کند و همیشه در گزش اول با تزریق مختصری آنزیم، سعی در دور کردن دشمن دارد اما اگر اسیر شود و راه فراری نداشته باشد مجبور به تزریق سم اصلی خود می شود. عقرب برای جایگزینی سم خود نیاز به تغذیه بیشتری دارد و برای همین زیاد مایل نیست که سم خود را هدر بدهد.»
موجودی سرسخت
عقرب ها هم مانند تمام شکارچیان برای به چنگ آوردن طعمه شان از روش های خاصی استفاده می کنند. «عقرب ها طعمه را ابتدا نیش می زنند و سپس با آرواره های پولادین خود شروع به خرد کردن بدن طعمه می کنند. آنها با کمک ترشح آنزیم، شکارشان را تمام و کمال می خورند، حتی استخوان هایش را.
این آنزیم استخوان را در یک چشم بر هم زدن به صورت مایع درمی آورد. جالب است بدانید که عقرب ها بیشتر عملیات هضم را در دهانشان انجام می دهند. این بندپایان سمی با کمک آنزیم مخصوصی، غذا را در دهانشان به صورت مایع درآورده و بعد وارد مری می کنند. البته این کار، کار طاقت فرسایی است و شاید باورتان نشود که عمل خوردن غذا در عقرب ها ساعت ها به طول می انجامد و گاهی یک شبانه روز طول می کشد.»
یین بندپایان در مقابله با گرسنگی و تشنگی هم بسیار مقاوم هستند و به راحتی می توانند تا 3 ماه بدون آب و غذا زنده بمانند!
عقرب ها چگونه می گزند؟
زهر دردناک عقرب
شاید برای شما هم این سوال پیش بیاید که عقرب ها چگونه و در چه شرایطی از سم خود استفاده می کنند؟ علائم عقرب گزیدگی چیست و چگونه می توان از دست این سم کشنده جان سالم به در برد؟
: «عقرب ها در هنگام احساس خطر، ترجیح می دهند فرار کنند تا اینکه حمله کنند. این موجودات تنها زمانی از سم خود استفاده می کنند که راهی برای فرار نداشته باشند. زهر عقرب مایع شفاف و بی رنگی است که ویژگی قلیایی دارد. شکی نیست که زهر عقرب ها باعث از بین رفتن گلبول های قرمز خون می شود. این ویژگی در سم برخی عقرب ها بیشتر و شدیدتر است. تورم دردناک و تغییر رنگ محل گزش از علائم اولیه گزش عقرب است. تشخیص سمی بودن یا سمی نبودن زهر عقرب ها کار آسانی نیست و توصیه می شود بلافاصله بعد از عقرب گزیدگی، بیمار را نزد پزشک ببرند.»
البته نگران نباشید برای هر سم عقرب، پادزهری وجود دارد که در مواقع اضطراری از آن استفاده می شود. «پادزهر عقرب عوارض دارد و سعی می شود تا آنجایی که امکان دارد از آن استفاده نشود اما در مورد کودکان و سالمندان باید گفت که این گروه در مقابل زهر عقرب مقاومت کمتری دارند. به هر حال در این مواقع نباید زمان را از دست داد
:: بازدید از این مطلب : 156
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
